Έκχοφ, Χανς Κόνραντ Ντίτριχ

(Hans Konrad Dietrich Ekhof, Αμβούργο 1720 – Γκότα 1777). Γερμανός ηθοποιός. Ονομάστηκε πατέρας του γερμανικού θεάτρου για τις καινοτομίες που επέφερε στη θεατρική οργάνωση. Ο Έ. έλαβε μέρος στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής του και διακρίθηκε κυρίως ως ερμηνευτής των έργων του Λέσινγκ, με τον οποίο έγιναν φίλοι και του οποίου υιοθέτησε τις ανανεωτικές τάσεις. Το 1767-68 συγκρότησε στο Αμβούργο έναν εκλεκτό θεατρικό θίασο, που αποτέλεσε σταθμό για το γερμανικό θέατρο. Επίσης, κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ο Έ. αντικατέστησε την πομπώδη απαγγελία (συνηθισμένη την εποχή εκείνη) με μια ρεαλιστική απόδοση –η οποία επέτρεψε να εκτιμηθούν στη σωστή τους αξία τα έργα που ανέβαιναν στη σκηνή– προσπαθώντας να αποβάλει τον γαλλικό επιτηδευμένο τρόπο ερμηνείας που ήταν της μόδας τότε. Ο Έ. αντιλαμβανόταν το θεατρικό έργο ως σύνολο, στο οποίο κάθε ηθοποιός βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους και πρέπει να συνεργάζεται στην παράσταση μελετώντας όλες τις πλευρές και όχι μόνο εκείνες που αφορούν τον δικό του ρόλο. Αντίθετος στον αυτοσχεδιασμό, ήθελε να προετοιμάζονται οι ηθοποιοί για τον ρόλο τους, ακούγοντας τη γνώμη και τις κρίσεις ενός μοναδικού προσώπου, του σκηνοθέτη, συντονιστή της παράστασης. Ο Έ. υπήρξε επίσης καλός μεταφραστής, αλλά μέτριος –κατά τους κριτικούς– θεατρικός συγγραφέας.